تحلیل سبکی خاطره نگاری شاعران و نویسندگان در مقایسه با رجال دیوانی وسیاسی از عصر مشروطه تا انقلاب اسلامی

نوع مقاله : علمی- پژوهشی

نویسندگان

1 عضو هیات علمی گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تربیت مدرس. تهران. ایران.

2 گروه آموزشی زبان وادبیات فارسی دانشگاه تربیت مدرس

10.30473/pl.2022.65259.1617

چکیده

خاطره نگاری یکی از منابع ارزنده برای شناخت ساختار سیاسی، اجتماعی، فرهنگی دوره‌های مختلف تاریخی است. این پدیده بعداز انقلاب مشروطه، مورد توجه دو گروه جامعه ؛ رجال سیاسی، درباری - رجال ادبی، فرهنگی قرار گرفت و دستاوردی متفاوت برای تصویر مسائل و حقایق جامعه شد. برهمین اساس‌‌ نگارندگان این پژوهش برآنند تا با روشی توصیفی ـ تحلیلی به بررسی و مقایسة سبک خاطره‌‌نگاری در آثار رجال سیاسی و ادبی ، از عصر مشروطه تا انقلاب اسلامی بپردازند. نگارش خاطرات از دورة مشروطه تا انقلاب اسلامی بر اساس مقام وموقعیت نگارنده، تأکید بیشتری بر روی حوادث سیاسی و یا اوضاع اجتماعی دارند. خاطره‌نویسانی که تأکید بر نگارش خاطرات سیاسی دارند، آنگاه که از مسائل شخصی وخانوادگی خود می‌نویسند، اطلاعات سودمندی از‌تاریخ فرهنگی و اجتماعی یک ملت به دست می‌دهند. آداب ورسوم، پوشش، هنجارهای اجتماعی، اعتقادات و نکاتی این چنینی را می‌توان تا حد بسیاری در خاطرات یافت و این نکات چه بسا از جهاتی مهمتر از دستآوردهای مسألة مربوط به تاریخ سیاسی یک جامعه باشد؛ زیرا به دست دادن الگویی از اوضاع فرهنگی‌ای است که مورخان تواریخ رسمی به آن کمتر توجه می‌کنند. یافته‌های پژوهش حاکی از‌تفاوتهای سبکی خاطرات شاعران و نویسندگان در قیاس با رجال سیاسی –درباری است. آثار خاطره‌نگار این دو گروه جامعه از جنبه‌های مختلف بررسی شد و تفاوت‌های آشکاری در زمینه‌های زبان شناسی، ادبیات (شیوة بیان، کلمات گویشی و محاوره‌ای، کلمات رکیک ودور‌از ادب)، مسألة صحت خاطرات، تفاوت مخاطبان و انگیزه نگارش خاطره‌ها و فضای حاکم بر خاطره نگاشته‌ها وجود دارد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Analyzing the style of memoirs of poets and writers in comparison with political and political dignitaries From the constitutional era to the Islamic revolution

نویسندگان [English]

  • Naser Nikoubakht 1
  • نیلوفر Ansari 2
1 Department of Persian of Language and Literature TMU.Tehran. Iran
2 univercity Tarbiyat Modares.
چکیده [English]

Memoirs are one of the valuable sources for understanding the political, social and cultural structure of different historical periods. This phenomenon, after the constitutional revolution, has attracted the attention of two groups of society; Political, courtiers - literary, cultural gentlemen were placed and it became a different achievement for the image of society's issues and facts. Writing memoirs from the constitutional period to the Islamic revolution, based on the position and position of the writer, emphasize Memoir writers who emphasize writing political memoirs, when they write about their personal and family issues, they provide useful information about the cultural and social history of a nation. Customs, clothing, social norms, beliefs and such points can be found to a large extent in memories, and these points may be in some ways more important than achievements related to the political history of a society; Because losing some of the cultural situation is an issue that historians of official chronicles pay less attention to. The findings of the research indicate the stylistic differences of poets' and writers' memoirs in comparison with political-court nobles. The works of memoirists of these two groups of society were examined from different aspects and there were obvious differences in the fields of linguistics, literature (way of expression, colloquial and colloquial words, vulgar and unpolite words), the issue of the authenticity of memories, the difference of audiences and the motivation for writing memoirs, and the prevailing atmosphere. There are memoirs.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Memoir writing style
  • constitutional political men
  • constitutional literary men
  • political memoirs