شگردهای باورپذیری در داستان‌های مارکز

نوع مقاله : علمی- پژوهشی

نویسنده

استادیار پژوهشکده امام خمینی و انقلاب اسلامی

چکیده

شگرد باورپذیری اولین شرط روایت در ادبیات داستانی است. از آنجا که رئالیسم جادویی یک شیوة روایی برای نقل حوادث جادویی، خارق‌العاده، فراواقعی، غلوآمیز و شگفت است، طبیعی است که برترین شگرد برای آن، باورپذیری یا منطق روایت باشد. آنچه این جریان ادبی را به صورت یک شیوة روایی مستقل درآورده، از جمله، نگرشی متفاوت به عنصر «زاویة دید» و تبدیل آن به «تکنیک باورپذیری» بوده است. باوراندن ماوراء طبیعت، برترین کارکرد رئالیسم جادویی است که باید مورد توجه مروّجان مفاهیم پیچیده‌ای چون فلسفه، عرفان و الهیات در ادبیات داستانی قرار گیرد. رسیدن به این هدف ممکن نیست جز با مطالعة آثارِ بزرگانِ این شیوة روایی با تکیه بر شناخت هوشمندی‌های ایشان در نحوة هم­نشانی واقعیت و فراواقعیت و دستیابی به یک واقع­گرایی (رئالیسمِ) بومی. در این نوشتار با بهره­گیری از شیوه تحلیلی – استنباطی نمونه‌هایی از به کارگیری شگرد باورپذیری به خصوص در آثار برترین نویسندة رئالیسم جادویی یعنی گابریل گارسیا مارکز بازشناسی شده است. استخراج مواردی از مهارت‌های باورپذیری نزد مارکز همراه با تبیین و تشریح نحوة به کارگیری آنها به صورت کاربردی مهم‌ترین دستاورد این پژوهش است.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Teh Believ Ability Device in Marquez's Stories

نویسنده [English]

  • Mohammad Roodgar
چکیده [English]

The believability device is the first condition for narration in the fictional literature. Since the magical realism is a narrative approach to quote the magical, fantastical, supernatural, exaggerative and wonderful accidents, so it is natural that its best device will be the believability or the logic of narration. What has made this literary movement as an independent narrative style is a different approach toward the element of "point of view" and turns it into "the believability device". Believing in metaphysics is the greatest work of magical realism that must be considered by the promoters of the complex concepts like philosophy, mysticism and theology in the domain of literary fiction. Achieving this goal is not possible except by studying the works of the great writers of this field by relying on their recognition and their skills in the other fields such as how to achieve a native, real and the hyper-real realism. In this article, some examples of the use of believability device, especially in the works of the greatest writers of magical realism, Gabriel Garcia Marquez, have been recognized. The most important result of this study is twelve points extracted from the believability skills of Marquez along with explanation and clarification toward how to use them.

کلیدواژه‌ها [English]

  • story
  • Magical Realism
  • Marquez
  • Verisimilitude
  • Plausibility
اسکوئیول، لورا (1376). مثل آب برای شکلات. ترجمه مریم بیات. تهران: روشنگران.
اوزوریو، مانوئل (آذر 1371). «خودم را یک واقع‌گرای ساده و محض می‌دانم». گفت‌وگو با گابریل گارسیا مارکز. ادبستان فرهنگ و هنر. شماره 36.
بی‌نیاز، فتح‌الله (1387). درآمدی بر داستاننویسی و روایتشناسی. تهران: افراز.
پارسی‌نژاد، کامران (اسفند 1381 و بهمن 1382). «مبانی و ساختار رئالیسم جادویی». ادبیات داستانی. شماره 66 و 67.
ــــــــ (1387). نقد ادبیات منطبق با حقیقت. تهران: خانه کتاب.
زامورا، لویس پارکینسن (زمستان 1386). «تصویرپردازی در رئالیسم جادویی: اشیا و بیان در آثار بورخس». ترجمه امیر احمدی آریان. زیباشناخت. شماره 17.
زرشناس، شهریار (آذر 1381). «نگاهی به دو حلقه ادبیات بحران و انحطاط: کافکا و مارکز». ادبیات داستانی. شماره 63.
سناپور، حسین (1386). جادوهای داستان: چهار جستار داستان‌نویسی. تهران: چشمه.
شوشتری، منصوره (بهار 1387). «رئالیسم جادویی، واقعیت خیال‌انگیز! آغاز رئالیسم جادویی». فصلنامه هنر. شماره 75.
شیری، قهرمان (1387). مکتب‌های داستان‌نویسی در ایران. تهران: چشمه.
فرزاد، عبدالحسین (1381). درباره نقد ادبی. تهران: قطره.
کسیخان، حمیدرضا (بهار و تابستان 1390). «بررسی تطبیقی مؤلفه‌های رئالیسم جادویی در طبل حلبی از گونتر گراس و یکصد سال تنهایی از گابریل گارسیا مارکز». دوفصلنامه علمی- پژوهشی زبان‌پژوهی دانشگاه الزهرا(س). سال 2. شماره 4.
مارکز، گابریل گارسیا (1386). بهترین داستان‌های کوتاه. ترجمه احمد گلشیری. تهران: نگاه.
ــــــــــ (1357).  صد سال تنهایی. ترجمه بهمن فرزانه. استکهلم: آرش.
 Faris, W. B. (1995). “Scheherazades Children: Magical realism and Postmodern Fiction”. In L. P. Zamora, & Faris, W. B (Eds.). Magical Realism: Theory, History, Community. Durham. USA: Duke University Press.