بررسی حکایت‌های عرفانی مقامات حمیدی با دید ساختارگرایی (مطالعه موردی: حکایت‌های جنون، در آداب سفر، در تصوف، در عشق)

نوع مقاله : علمی- پژوهشی

نویسنده

استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه پیام نور.

چکیده

مأموریت ساختارگرایی در حوزۀ ادبیات، تجزیه‌ وتحلیل نوشته، تفکیک آثار و انواع ادبی، بررسی مؤلفه‌های بیرونی تأثیرگذار در ظهور یک ژانر هنری است. طرفداران این مکتب قواعدی برای تشریع آثار نویسندگان معرفی کرده‌اند که جنبه‌های زیباشناختی یک اثر را معرفی کرده و نوشته را در مقام مقایسه با سایر آثار قرار می‌دهد و ضمن تسهیل نقد و ارزشیابی اثر، میزان توانمندی آفریننده آن را معلوم می‌سازد. در میان آثار ادبی نوع سنتی آن به دلیل پیچیدگی‌های معنایی بیشتر از نوشته‌های معاصر نیاز به این نوع بررسی‌ها دارد. این نوشته چهار مقامۀ عرفانی (در جنون، در عشق، در آداب سفر و در تصوف) را بر اساس قواعد ساختارگرایی مورد بررسی قرار داده و در پایان به این نتیجه می­رسد که درونمایۀ این اثر ادبی همواره پند و اندرز اخلاقی- عرفانی بوده است. نویسنده این اثر در لغت­پردازی و ترکیب­سازی از هیچ کوششی فروگذاری نکرده و آغاز و پایان یکنواخت مقامات را بدون سکته و آسیب به پایان برده است. قاضی حمیدالدین بنای تعلیم در نیت داشته و از نظر شکلی از کاربرد سجع و استفاده از الفاظ فصیح و بلیغ عربی و فارسی غفلت نکرده و در تضمین و درج اشعار شعرای فارسی و تازی هنرمندی نشان داده است.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Studying the Mystical Aanecdotes of Magamate Hamidian with a Structuralist View (Case Study: Madness, in Travel, in Sufism, in Love)

نویسنده [English]

  • a gh
phd
چکیده [English]

The mission of structuralism in the field of literature, the analysis of writing, the separation of works and literary genres, is to examine the external factors influencing the emergence of an artistic genre. Proponents of this school have introduced rules for describing authors' work, which introduces the aesthetic aspects of a work and compares the writing to other works, while facilitating criticism and evaluation of the work, revealing the extent of its creative potential. Because of its semantic complexity, the traditional type requires more study than contemporary writings. This essay examines the four mystical authorities (in madness, in love, in travel rituals and in Sufism) according to the rules of structuralism, and concludes that the content of this literary work has always been mystical moral advice. The author has made no effort in word-making and composition, and he has completed the beginning and end of the authorities without stroke and injury. Judge Hamid al-Din has built an education in intent and has not neglected to use the form of rhetoric and eloquent Arabic and Persian rhetoric, and has shown the art of guaranteeing and inserting Persian poems and poetry.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Hamidi Authorities
  • Mystical Anecdotes
  • Structuralism