ORIGINAL_ARTICLE
بررسی مکانیزمهای دفاعی روانشناختی در رمان پل معلق
در روان تحلیلگری سنتی و جدید بسیاری از مفاهیم و نظریهها به طور مستقیم با مفهوم ناهشیار ارتباط دارند. در این میان مکانیزمهای دفاعی فروید جهت تبیین عملکرد دفاعی دستگاه روانی در برابر اضطراب و تنیدگی معرفی شدهاند. این پژوهش به بررسی مکانیزمهای دفاعی روانشناختی در رمان پل معلق اثر محمدرضا بایرامی میپردازد. بیشتر آثار بایرامی سبکی رئالیستی دارد. پل معلق که یک رمان جنگی، اجتماعی و روانکاوانه است که براساس تجربه بایرامی از جنگ تحمیلی و برخورد وی با پلی ویران در منطقه تلهزنگ در میان کوههای لرستان، نگاشته شده است. این اثر را میتوان از جنبههای مختلف از جمله روانکاوی فروید مورد مطالعه قرار داد. از مهمترین مؤلفههای نظریة فروید مکانیزمهای دفاعی است که بیمار در مواقع اضطرابانگیز به آنها متوسل میشود. نظر به اینکه جنگ منبع عظیم استرس، اضطراب و ناکامی است؛ خواه ناخواه این مؤلفهها در آثار جنگ نیز بروز مییابد. از آنجا که این مهم مورد توجه پژوهشگران حوزه دفاع مقدس قرار نگرفته است، در این پژوهش به تحلیل شخصیت «نادر» براساس نظریات فروید و بهرهگیری از انواع مکانیزمهای دفاعی در جهت بهبود اوضاع روحی وی پرداخته شده است. با توجه به کمبود مطالعات در مورد رمانهای جنگ بالاخص از دیدگاه روانکاوی، این مقاله نشان میدهد که برخی از رمانهای جنگ، دارای ظرفیتهای بیشماری برای تحلیلهای روانکاوی به ویژه در زمینه مکانیزمهای دفاعی هستند. در پایان مشخص میشود که نادر، با بهرهگیری از مکانیزمهای دفاعی مذکور موفق میشود بر روانرنجوری خویش غلبه یابد.
https://pl.journals.pnu.ac.ir/article_2145_579612e72f8457113049ff8970aaf3c5.pdf
2014-11-22
7
22
ادبیات جنگ
محمدرضا بایرامی
پل معلق
رمان روانشناختی
فروید
مکانیزمهای دفاعی
زینب
حاجی
z.hajy5@yahoo.com
1
دانشگاه شهرکرد
LEAD_AUTHOR
اسماعیل
صادقی
sadeghiesama@gmail.com
2
دانشگاه شهرکرد
AUTHOR
جمال الدین
مرتضوی
baharahang@yahoo.com
3
دانشگاه شهرکرد
AUTHOR
ادیبی سده، مهدی (1379). جامعهشناسی جنگ و نیروهای نظامی. تهران: سمت.
1
افضلی، محمدحسن؛ فتحی آشتیانی، علی و آزادفلاح، پرویز (بهار 1388). «بررسی سبکها و مکانیزمهای دفاعی، اختلال اضطراب تعمیم یافته و اختلال هراس اجتماعی». مجلة روانشناسی بالینی. سال اول. شماره 1. صص 93-79.
2
انوشه، حسن (1376). دانشنامه ادب فارسی 2، اصطلاحات، موضوعات و مضامین ادب فارسی. تهران: سازمان چاپ وانتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
3
بایرامی، محمدرضا (1381). پل معلق. چاپ هشتم. تهران: افق.
4
پارسینژاد، کامران (1384). جنگی داشتیم، داستانی داشتیم. تهران: صریر.
5
پاینده، حسین (شهریور 1381). «بیگانة آشنا: روانکاوی و نقد ادبی». کتاب ماه ادبیات و فلسفه. شماره 59. صص 37- 26.
6
ــــــــــ (1385). نقد ادبی و دموکراسی. تهران: نیلوفر.
7
جعفری، مهرداد (1392). «شیوه زندگی در مصر باستان». سایت معماری. (22/3/1392). meamari.samenblog.com/224/
8
جونز، ارنست و دالبییز، رولان (1350). فروید و اصول روانکاوی. ترجمۀ: هاشم رضی. تهران: آسیا.
9
حنیف، محمد و محسن (1388). (پژوهشگاه علوم و معارف دفاع مقدس). کند وکاوی پیرامون ادبیات داستانی جنگ و دفاع مقدس. تهران: صریر.
10
دیچز، دیوید (1358). شیوههای نقد ادبی. ترجمه محمدتقی صدفیانی و غلامحسین یوسفی. چاپ سوم. تهران: علمی و فرهنگی.
11
سلیمانی، بلقیس (مهر 1373). «بررسی ساختار داستانهای کوتاه جنگ». ادبیات داستانی. شماره 24.
12
سنگری، محمدرضا (1390). ادبیات دفاع مقدس. تهران: صریر.
13
شاملو، سعید (1388). مکتب و نظریههای روانشناسی شخصیت. تهران: رشد.
14
علایی، مشیت (1380). «ادبیات و روانشناسی». کتاب ماه ادبیات و فلسفه. اردیبهشت. صص 23-18.
15
قبادی، حسینعلی و هوشنگی، مجید (1388). «نقد و بررسی روانکاوانۀ شخصیت زال از نگاه آلفر آدلر». فصلنامۀ نقد ادبی. سال 2. پاییز 1388. صص 119- 91.
16
کریمی، یوسف (1388). روانشناسی شخصیت. تهران: ویرایش.
17
گرین، کیت و لبیهان، جیل (1383). درسنامۀ نظریه و نقد ادبی. ترجمة لیلا بهرانی محمدی. تهران: روزگار.
18
گنجی، حمزه (1387). روانشناسی عمومی. تهران: بعثت.
19
لاندین، رابرت دبلیو. (1378). نظریهها و نظامهای روان شناسی. ترجمة یحیی سیدموسوی. تهران: ویرایش.
20
Bond, M.; Perry jc (2004). Long- Term changes in defense Styles with Psychodynamic psycho the rapy for Depressive, Anxiety and Personality Disorders. Am j Psychiatry. 161, 1665 71.
21
Carmer P. (2000). “Defense Mechanisms in Psychology Today”. J Am Psychology. 55(6). Pp. 637-646.
22
Freud, Sigmund (1953). "Remembering, Repeating and working Through". In Freud: The standard Edition. The Hogarth Press and the Institute of psychoanalysis.
23
Offer, R.; Lavie R.; Gothelf, D. and Apter, A. (2000). “Defense Mechanisms, Negative Emotions and Psychopathology in Adoles cent Inpatients”. Comprehensive Psychiatry. 41(1). Pp. 35-41.
24
ORIGINAL_ARTICLE
تفاوت دستور زبان داستان در دو روایت مختلف از داستان «افشین و بودلف»
هدف این مقاله بررسی تطبیقی دستور زبان داستان و ساختار پیرنگ در دو روایت از داستان «افشین و بودلف» در تاریخ بیهقی به قلم ابوالفضل بیهقی، و فرج بعد الشدهًْ اثر قاضی محسن تنوخی است. به نظر میرسد اگرچه از نظر گونۀ روایت و نقطۀ دید، تفاوتی در ساختار دستور زبان دو روایت دیده نمیشود، اما در واکاوی و تحلیل ساختار دستور زبان دو روایت، از دیدگاه علم روایت شناسیِ ساختارگرا، همواره این نکتۀ جالب ذهن نگارندگان را به خود مشغول کرده بود که با وجود شباهت دستور زبان داستانی در گونۀ روایت و نوع پیرنگ، و مرحلۀ عقد قرارداد کنشگران، بین دو روایت تفاوتی موجود است؛ بدین صورت که در روایت تاریخ بیهقی مرحلۀ عقد قرارداد بین کنشگران به صورت ملموس به زبان میآید، در حالی که روایت فرج بعد الشدهًْ، فاقد عقد قرارداد بین کنشگران است. نتایج پژوهش حاضر که به شیوۀ توصیفی - تحلیلی و با بهرهگیری از منابع کتابخانهای فراهم آمده است، نشان میدهد که با توجه به نظریۀ دو گونۀ روایت دنیای داستان، همسانِ متنگرا و کنشگر در هر دو روایت وجود دارد و پیرنگ آنها از نوع فرمول الگوی پیوندی (PN۱=f{s۱→s۲∩o) است، درحالیکه از نظر دستور زبان داستان و مرحلۀ عقد قرارداد کنشگران، بین دو روایت تفاوتی موجود است.
https://pl.journals.pnu.ac.ir/article_2663_fff466e8cf309290bf20b8b519597938.pdf
2014-11-22
23
40
روایتشناسی ساختارگرا
دستور زبان داستان
افشین و بودلف
پیرنگ
تاریخ بیهقی
فرج بعدالشدة
فضل الله
خدادادی
fazlollah1390@yahoo.com
1
دانشجوی دکتری
LEAD_AUTHOR
محمود
براتی
naghus15@yahoo.com
2
دانشیار
AUTHOR
شیرین
عاشورلو
bardiakhodadad66@gmail.com
3
دانش آموحته ارشد
AUTHOR
استنفورد، مایکل (۱۳۸۶). درآمدی بر تاریخ پژوهی. ترجمة مسعود صادقی. تهران: سمت.
1
اوحدی، مسعود (۱۳۹۱). روایتشناسی سینما و تلویزیون. تهران: دانشکدۀ صدا و سیما.
2
بیهقی، ابوالفضل (۱۳۵۰). تاریخ بیهقی. به تصحیح دکتر علیاکبر فیاض. مشهد: انتشارات دانشگاه فردوسی.
3
تنوخی، قاضی ابوعلی مُحَسَّنبن علی (۱۳۸۷). فرج بعده الشدهًْ. ترجمۀ مولانا حسینبن حسین المویدی الدهستانی. تهران: علمیّۀ اسلامیّه.
4
حسامپور، سعید و دهقانیان، جواد (۱۳۹۰). «نگاهی ساختارگرایانه به داستانهای کاووس». بوستان ادب. شمارۀ ۲. صص ۱۲۲-100.
5
سلدن، رامان و ویدوسون، پیتر (۱۳۷۳). راهنمای نظریۀ ادبی معاصر. ترجمۀ عباس مخبر. تهران: طرح نو.
6
عباسی، علی و محمدی، هادی (۱۳۸۰). صمد: ساختار یک اسطوره. تهران: چیستا.
7
عباسی، علی (۱۳۸۱). «گونههای روایتی». پژوهشنامه ادبیات و علوم انسانی دانشگاه شهید بهشتی. شمارۀ ۳۳. صص ۷۴-51.
8
ــــــــــ (۱۳۸۵). «دورنمای روایتی». پژوهشنامۀ فرهنگستان هنر. شمارۀ ۱. صص ۹۱-75.
9
قاسمیپور، قدرت (۱۳۸۸). «تحلیل ساختار روایتگر و راوی با تکیه بر هفتپیکر نظامی». نشریۀ دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی دانشگاه شهید باهنر کرمان. شمارۀ ۲۵. پیاپی ۲۲. صص ۲۰۵-190.
10
کرمی، محمدحسین (۱۳۸۹). بررسی تحلیلی حکایتهای تاریخ بیهقی. مشهد: به نشر- انتشارات آستان قدس رضوی.
11
لینت ولت، ژپ (۱۳۹۰). رسالهای در باب گونه شناسی روایت- نقطۀ دید. ترجمۀ علی عباسی و نصرت حجازی. تهران: انتشارات علمی و فرهنگی.
12
مکوئیـلان، مارتین (۱۳۸۸). مجموعه مقالات روایت. ترجمۀ فتاح محمدی. تهران: مینوی خرد.
13
نجومیان، امیرعلی (۱۳۸۵). «تاریخ، زبان و روایت». پژوهشنامۀ علوم انسانی. شمارۀ ۵۲. صص ۳۱۸-305.
14
ORIGINAL_ARTICLE
داستان هوسباز پُلی برای رسیدن به بوف کور
داستان هوسباز و بوف کور از جمله آثاری هستند که صادق هدایت در هند نوشته است. هدایت در سال 1315 به دعوت «شین پرتو» وارد بمبئی شد و در آپارتمان وی اقامت گزید. او در این شهر ابتدا داستان کوتاه هوسباز را نوشت و سپس آن را گسترش داد و از روی آن، رمان بوف کور را نوشته و منتشر ساخت. هر دو داستان در همان سال 1315 در بمبئی منتشر شدند. اهمیت این دو داستان و شباهتهای کمنظیر ساختاری و محتوایی میان آن دو نویسندگان را بر آن داشت تا با رویکرد تحلیلی- تطبیقی به واکاوی این دو اثر بپردازند. از نتایج تحقیق برمیآید که دو داستان یادشده هم از نظر انتقادی یا بدبینانه به زندگی و گرایش شدید به انزوا و مرگاندیشی و هم از نظر ساختاری و روایتگری بسیار به یکدیگر شبیه هستند. مقالة حاضر تلاش دارد تا همانندیهای هر دو داستان را با دلایل و شواهد بررسی و تحلیل کند.
https://pl.journals.pnu.ac.ir/article_2665_9c345a727fb097dc20269564876465e0.pdf
2014-11-22
41
53
مقایسه
هدایت
بوف کور
هوسباز
آسیه
ذبیح نیا
asieh.zabihnia@gmail.com
1
عضو هیئت علمی
LEAD_AUTHOR
ماندانا
منگلی
mandana5m@gmail.com
2
هیات علمی
AUTHOR
حسین
یزدانی
h_yazdani@pnu.ac.ir
3
هیات علمی
AUTHOR
ارسطو (1369). فن شعر. چاپ دوم. جلد اول. ترجمه عبدالحسین زرینکوب. تهران: امیرکبیر.
1
اسلامی ندوشن، محمدعلی (1370). جام جهان بین. چاپ پنجم. تهران: نشر جامی.
2
افلاطون (1368). جمهوری. چاپ دوم. ترجمه فؤاد روحانی. تهران: انتشارات علمی و فرهنگی.
3
ایرانی، ناصر (1364). داستان. تعاریف. ابزار و عناصر. چاپ چهارم. تهران: کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان.
4
بهارلو، محمد (1374). نامههای صادق هدایت. تهران: نشر اوجا.
5
بهارلوئیان، شهرام؛ اسماعیلی، فتحالله (1379). شناختنامة صادق هدایت. چاپ دوم. تهران: قطره.
6
بیگزیی، سی. وی. ای. (1375). دادا و سوررئالیسم. ترجمه حسن افشار. چاپ پنجم. تهران: نشر مرکز.
7
جابز، گرترود (1370). سمبلها. ترجمه محمدرضا بقاپور. تهران: ناشر مترجم.
8
خامهای، انور (1368). چهارچهره. تهران: کتاب سرا.
9
دستغیب، عبدالعلی (1357). نقد آثار هدایت. تهران: مرکز نشر سپهر.
10
ذوالفقاری، حسن (1374). منظومههای عاشقانة ادب فارسی. تهران: نیما.
11
دیکسون کندی، مایک (1385). دانشنامة اساطیر یونان و روم. تهران: طهوری.
12
رنجبر، امیرحسین (1384). بودا. چاپ سوم. تهران: مروارید.
13
سبحانی، توفیق (1390). تاریخ ادبیات 2. چاپ یازدهم. تهران: انتشارات دانشگاه پیامنور.
14
ــــــــــ (1369). تاریخ ادبیات 3. تهران: انتشارات دانشگاه پیام نور.
15
شمیسا، سیروس (1383). داستان یک روح. چاپ چهارم. تهران: تهران. انتشارات فردوس.
16
ــــــــــ (1378). انواع ادبی. تهران: فردوس.
17
شین پرتو (1353). بیگانهای در بهشت. چاپ پنجم. تهران: شرکت چاپ الوان.
18
عابدینی، حسن (1369). صد سال داستاننویسی در ایران. جلد اول. تهران: نشر تندر.
19
غیاثی، محمدتقی (1377). تأویل بوف کور. تهران: نشر نیلوفر.
20
فورستر، ای. ام. (1369). جنبههای رمان. چاپ چهارم. ترجمه ابراهیم یونسی. تهران: انتشارات نگاه.
21
قربانی، محمدرضا (1372). نقد و تفسیر آثار هدایت. چاپ دوم. تهران: نشر ژرف.
22
مشحون، حسن (1373). تاریخ موسیقی ایران. چاپ دوم. تهران: نشر سیمرغ و فاخته.
23
مصاحب، غلامحسین (1380). دایرهًْالمعارف مصاحب. چاپ دهم. تهران: امیرکبیر.
24
مولوی، جلالالدین محمد (1363). مثنوی معنوی. تصحیح رینولدالین نیکلسن. چاپ نهم. تهران: امیرکبیر.
25
میرصادقی، جمال (1364). عناصر داستان. چاپ سوم. تهران: سخن.
26
هدایت، صادق (1348). بوف کور. چاپ دوم. تهران: نشر پرستو.
27
ــــــــــ (1383). اصفهان نصف جهان. چاپ پنجم. تهران: نگاه.
28
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی ادبیات بومی در رمان سالهای ابری علیاشرف درویشیان
ادبیات بومی مجموعهای از ترانهها، اشعار، قصهها، افسانهها، آداب و رسوم اجتماعی، باورها، عقاید و ... هر جامعه است. نویسندگان معاصر زیادی به رمان بومی و اقلیمی روی آوردهاند که این نوع رمان به کیفیت و مختصات جغرافیایی و بومی ناحیهای وفادار است و بر محیط خاصی تمرکز یافته و به توصیف خصوصیات بومی و ناحیهای آن منطقه شامل زبان، آداب، رسوم و ... میپردازد. استان کرمانشاه همواره نفش خاصی در توسعه این رماننویسی داشته است و رماننویسان فراوانی از این منطقه به توسعه و رونق ادبیات بومی و اقلیمی کمک کردهاند. علیاشرف درویشیان، یکی از بزرگترین رماننویسان کرمانشاه و در واقع یکی از بزرگترین رماننویسان در حوزه ادبیات بومی و اقلیمی، در رمان سالهای ابری به بیان واژگان محلی، گیاهان، شغلها، اشعار و جملات محلی، ضربالمثلها، مکانها و ... مربوط به استان کرمانشاه پرداخته است. پژوهش حاضر به بررسی این رمان پرداخته و سعی شده در هر بخش گوشههایی از ادبیات بومی را با تکیه بر نمونههای استنادی مورد بررسی قرار دهد.
https://pl.journals.pnu.ac.ir/article_2154_5b566370605a357db04f6b567e709b17.pdf
2014-11-22
54
71
ادبیات کرمانشاه
رمان بومی
عناصر اقلیمی
علیاشرف درویشیان
سالهای ابری
نسرین
علی اکبری
kurdland2011@gmail.com
1
استادیار گروه فارسی دانشگاه کردستان
AUTHOR
عبدالحسین
شهبازی
ashahbazi220@yahoo.com
2
دبیر آموزش و پرورش
AUTHOR
مسعود
باوان پوری
masoudbavanpouri@yahoo.com
3
باشگاه پژوهشگران جوان دانشگاه ازاد اسلامی واحد اسلام آبادغرب
LEAD_AUTHOR
جعفری (قنواتی)، محمدجواد (1382). «در قلمرو ادبیات اقلیمی». کتاب ماه ادبیات و فلسفه. شماره 66 و 65.
1
جعفری، محمدتقی (1386). فرهنگ پیرو فرهنگ پیشرو. چاپ سوم. تهران: مؤسسه تدوین و نشر آثار علامه جعفری.
2
درویشیان، علیاشرف (1370). سالهای ابری. چاپ دوم. تهران: انتشارات اسپرک.
3
شیری، قهرمان (1387). مکتبهای داستاننویسی در ایران. تهران: چشمه.
4
صادقی شهپر، رضا (مرداد 1389). «نخستین رمان اقلیمی در داستاننویسی معاصر ایران». کتاب ماه ادبیّات. شماره 40.
5
صالحی امیری، رضا (1389). مفاهیم و نظریههای فرهنگی. تهران: ققنوس.
6
گروه نویسندگان (1380). ادبیات اقلیمی. تهران: دفتر مطالعات ادبیات داستانی.
7
گری، مارتین (1382). فرهنگ اصطلاحات ادبی. ترجمه منصوره شریفزاده. ویرایش مهران کندری. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
8
مختاری، محمد (1377). تمرین مدارا. بیست مقاله در بازخوانی فرهنگ. تهران: ویستار.
9
میرصادقی، جمال و میرصادقی (ذوالقدر)، میمنت (1377). واژهنامه هنر داستاننویسی. تهران: کتاب مهناز.
10
میرعابدینی، حسن (1383). صد سال داستاننویسی ایران. چاپ سوم. تهران: چشمه.
11
همتی، ماندانا (1378). «زبان و هویت فرهنگی». مجموعه فرهنگ و جامعهشناسی. شماره 1.
12
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی پژوهشهای انجامشده بر روی آثار سیمین دانشور با رویکرد نقد زنمحور
زن و زنانگی در طول تاریخ به قلم مردان، ترسیم شده و همواره از دیدگاهی مردانه به جامعهشناسانده شده است. پس از اینکه زنان خود قلم به دست گرفتند، تفاوتها و واقعیتهای زیادی از هویت زنانه مطرح شد که پیش از آن کمتر مورد توجه بود. سیمین دانشور یکی از اولین نویسندگان زن ایرانی است، که در نگاشتن هویت و ذهینت زنانه سهم بهسزایی داشته است و همین امر موجب شده تا پژوهشگران زیادی به بررسی زن در آثار دانشور بپردازند و با نشان دادن جایگاه زن در آثار وی، جایگاه زن در جامعة کنونی را تحلیل کنند. در این مقاله برای بررسی بهتر پژوهشهای زنمحور در ادبیات فارسی، نگارنده ابتدا تمام آنها (از سال 1313 تا 1391) را جمعآوری و دستهبندی کرد. بررسیها نشان داد که در حوزة ادبیات معاصر و در بخش داستان، بیشترین میزان پژوهش بر روی آثار سیمین دانشور انجام شده است. در این مقاله تلاش شده با بررسی موضوعی این آثار و توجه به نحوه ورود پژوهشگران به موضوع مورد بحث، میزان انطباق آنها با آراء فمینیستی، مورد بحث قرار گیرد. بررسیها نشان میدهد پژوهشگران در این مسئله که زن و ذهنیت زن ایرانی مهمترین دغدغة سیمین دانشور در آثار داستانی اوست اتفاق نظر دارند، اما سوگیریهای اولیه در برخی پژوهشها باعث ایجاد تناقضات در نتایج برخی از پژوهشها شده است و این مسئله لزوم اتخاذ یک روش مشخص در آغاز کار را روشن میسازد.
https://pl.journals.pnu.ac.ir/article_2646_645f0d71fc3d5fe5f2b9c5bb63ef6ddf.pdf
2014-11-22
72
88
پژوهشهای ادبی
فمینیسم
سیمین دانشور
زنان
آثار داستانی
پریوش
میرزائیان
mirzaeyan90@gmail.com
1
دانشجوی دکتری دانشگاه شهرکرد
LEAD_AUTHOR
نرگس
باقری
nargesbagheri@alumni.ut.ac.ir
2
استادیار. دانشگاه ولی عصر (عج) رفسنجان
AUTHOR
آتشسودا، محمدعلی (مهر 1383). «دگردیسی زن و اسطوره از رمان سووشون تا مار و مرد». کتاب ماه ادبیات و فلسفه. صص 96-103.
1
اسحاقیان، جواد (1385). درنگی بر سرگردانیهای شهرزاد پسامدرن سیمین دانشور. تهران: گل آذین.
2
باقری، نرگس (1387). زنان در داستان (قهرمانان زن در داستانهای زنان داستاننویس ایران). تهران: مروارید.
3
بانک اطلاعات نشریات ایران، تارنمای تخصصی. (خرین بازنگری31 اردیبهشت 1392). http://magiran.com/.
4
برهمند، نرگس (1388). سیمای زن در آثار سه نویسندة زن ایرانی (سیمین دانشور، غزاله علیزاده، زویا پیرزاد). پایاننامة کارشناسی ارشد. دانشکدة ادبیات دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی.
5
پایگاه اطلاعات علمی جهاد دانشگاهی، تارنمای تخصصی. (آخرین بازنگری31 اردیبهشت 1392). /http://sid. ir.
6
پایگاه مجلات تخصصی نور، تارنمای تخصصی. (آخرین بازنگری31 اردیبهشت 1392). http://noormags.com/.
7
پژوهشگاه علوم وفناوری اطلاعات ایران تارنمای تخصصی. (آخرین بازنگری31 اردیبهشت 1392). http://irandoc. ac. ir/.
8
تانگ، رزمری (1387). درآمدی جامع بر نظریههای فمینیستی. ترجمة منیژه نجمعراقی. تهران: نی.
9
جمالی، لیلی؛ جوانمرد، راضیه (1388). «مقایسه نمودهای جنگ در رمان سووشون سیمین دانشور و رمان اسیر خشکیها اثر دوریس لسینگ در پرتو نقد زنانة شوالتر». ادبیات تطبیقی. شمارة 11. صص 81-59.
10
حسنلی، کاووس؛ سالاری، قاسم (بهار و تابستان 1386). «نشانههای فمینیسم در آثار سیمین دانشور». مطالعات زنان. صص 25-5.
11
حسینی، مریم؛ جهانبخش، فرانک (1389). «سیمای زن در رمانهای برگزیده محمد محمدعلی با تأکید بر نقد ادبی فمینیستی». زن در فرهنگ و هنر (پژوهش زنان). 98-79.
12
دانشور، سیمین (شهریور و مهر1386). «نامه سیمین دانشور به جلال». مجله فردوسی. صص 54- 52.
13
داوودنیا، نسرین (1387). جایگاه زن در ادبیات داستانی معاصر ایران با تکیه بر آثار داستانی سیمین دانشور. پایاننامة کارشناسی ارشد. دانشکدة ادبیات دانشگاه آزاد اسلامی واحد دزفول.
14
سرمشقی، فاطمه (بهار 1388). «سووشون و رویکرد اصالت زن». فصلنامة هنر. صص 33-7.
15
عباسزاده، خداویردی؛ طاهرلو، هانیه (پاییز و زمستان 1390). «سیمای زن در آثار سیمین دانشور». بهارستان سخن. پاییز و زمستان. صص 50-31.
16
فتوحی، محمود (1389). آیین نگارش مقالة علمی پژوهشی. تهران: سخن.
17
کتابخانه ملی ایران، تارنمای تخصصی. (آخرین بازنگری 31 اردیبهشت 1392). http:/nail.ir/.
18
کهدویی، محمدکاظم؛ شیروانی، مرضیه (بهار و تابستان 1388). «شخصیتپردازی قهرمان زن در رمانهای شوهر آهوخانم و سووشون». نامة پارسی. صص 85-71.
19
گلشیری، هوشنگ (1376). جدال نقش با نقاش در آثار سیمین دانشور. تهران: نیلوفر.
20
نجم عراقی، منیژه و دیگران (1381). منبعشناسی زنان. تهران: دیگر.
21
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی اجزای کلام در دارابنامۀ بیغمی
نوشتۀ حاضر داستان دارابنامه را بر پایۀ نظریۀ روایت تودوروف دربارۀ اجزای روایت، شامل اسم، صفت و فعل (شخص، ویژگی و کنش)، بررسی میکند. اساس این شیوۀ بررسی مبتنی است بر روشن کردن سازوکار روایت و به طور خاص قصّههایی که تودوروف آنها را «روایت اسطورهای» نامیده و ضمن برشمردن ویژگیهای این نوع روایتها، آنها را از جنبههای مختلف مورد توجه قرار داده-است. دارابنامۀ مولانا محمد بیغمی، یکی از داستانهای شفاهی بازمانده از ادبیّات کهن فارسی است که صورت مکتوب یافتهاست. این اثر، روایت بلندی است از کشورگشاییهای فیروزشاه، پسر داراب، و ازجمله آثاری است که مشخصات روایتهای مورد بررسی تودوروف را میتوان به روشنی در آنها دید. به این جهت، روش بررسی تودوروف در مورد اجزای کلام در روایتهای اسطورهای، در روشنکردن سازوکار روایت و ارتباط متقابل شخصیتها و نیز چگونگی ارائۀ معنا در داستان دارابنامه و روایتهای مشابه آن در ادب فارسی، روشی کارآمد به نظر میرسد. نتیجۀ حاصل از این بررسی نشان میدهدکه در دارابنامه، تنها وضعیت شخصیّتها تغییر میکند و کیفیت و شرایط اشخاص، پیوسته ثابت و بدون تغییر میماند. همچنین وضعیتهای حاکم بر مناسبات شخصیّتهای داستان را میتوان در دو قانون تبعیت از نیروی برتر جامعه (شاه) و قانون وفاداری که شامل وفاداری عاشق و معشوق نسبت به یکدیگر، وفاداری دوستان و یاران نسبت به هم، وفاداری وزیران و زیردستان به شاه یا ولینعمت خود و وفاداری عیّاران به سوگند و پیمان خود میشود، خلاصه نمود
https://pl.journals.pnu.ac.ir/article_3141_33c35a9ae34f571e386c50bd33feaf99.pdf
2014-11-22
89
112
دارابنامه
ساختارگرایی
نظریۀ تودوروف
روایت اسطورهای
اجزای کلام
نجمه
حسینی سروری
hosseini.sarvari@gmail.com
1
استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه شهید باهنر کرمان
AUTHOR
خدیجه
رحیمی صادق
khadijeh.rahimi@gmail.com
2
فارغ التحصیل کارشناسی ارشد دانشگاه شهید باهنر
LEAD_AUTHOR
احمدی، بابک (1384). ساختار و تأویل متن. چاپ هفتم. تهران: نشر مرکز.
1
ــــــــــ (1375). درسهای فلسفه هنر. چاپ دوم. تهران: نشر مرکز.
2
اخلاقی، اکبر (1371). تحلیل ساختاری منطقالطیر عطار. اصفهان: نشرفردا.
3
اخوت، احمد (1371). دستور زبان داستان. اصفهان: نشر فردا.
4
اسکولز، رابرت (1379). درآمدی برساختارگرایی در ادبیات. ترجمه فرزانه طاهری. تهران: آگاه.
5
ایگلتون، تری (1380). پیشدرآمدی بر نظریۀ ادبی. ترجمۀ عباس مخبر. چاپ دوم. تهران: مرکز.
6
بلوکباشی، علی (1385). نقالی. دایرةالمعارف کتابداری و اطلاعرسانی. زیر نظر فریبرز خسروی. تهران: سازمان اسناد و کتابخانۀ ملّی جمهوری اسلامی.
7
بیغمی، محمدبن احمد (1381). دارابنامه. تصحیح ذبیحالله صفا. ج 1 و 2. چاپ دوم. تهران: انتشارات علمی و فرهنگی.
8
تایسن، لوئیس (1387). نظریههای نقد ادبی معاصر (راهنمای آسان فهم). ترجمه مازیار حسنزاده و فاطمه حسینی. تهران: نگاه امروز.
9
تسلیمی، علی (1388). نقد ادبی: نظریههای ادبی و کاربرد آنها در ادبیات فارسی. تهران: کتاب آمه.
10
تودوروف، تزوتان (1382). بوطیقای ساختارگرا. ترجمه محمد نبوی. چاپ دوم. تهران: آگه.
11
زرشناس، شهریار (1389). پیشدرآمدی بر رویکردها و مکتبهای ادبی. تهران: انتشارات پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه.
12
سجودی، فرزان (1383). نشانهشناسی کاربردی. تهران: قصّه.
13
ــــــــــ (1384). نشانهشناسی و ادبیّات. تهران: فرهنگ کاوش.
14
سجودی، فرزان و دیگران (1388). ساختگرایی، پساساختگرایی و مطالعات ادبی (مجموعه مقالات). تهران: انتشارات حوزه هنری.
15
سلدن، رامان (1372). راهنمای نظریه ادبی معاصر. ترجمه عباس مخبر. تهران: طرح نو.
16
صفا، ذبیحالله (1356). تاریخ ادبیّات در ایران. جلد 4. تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
17
کالر، جاناتان (1388). بوطیقای ساختگرا: ساختگرایی، زبانشناسی و مطالعه ادبیات. ترجمه کوروش صفوی. تهران: مینوی خرد.
18
گرین، کیت و جیل لبیهان (1383). درسنامۀ نظریه و نقد ادبی. ترجمۀ گروه مترجمان. تهران: روزنگار.
19
گلدمن، لوسین (1383). نقد تکوینی. ترجمة محمد غیاثی. تهران: نگاه.
20
گورین، ویلفرد و دیگران (1388) درآمدی بر شیوههای نقد ادبی. ترجمه علیرضا فرحبخش و زینب حیدری مقدم. تهران: رهنما.
21
محجوب، محمدجعفر (1383). ادبیات عامیانه در ایران (مجموعه مقالات). به کوشش حسن ذوالفقاری. چاپ دوم. تهران: چشمه.
22
بلوکباشی، علی (1390). «دارابنامه: داستان قهرمانی فیروزشاه پسر داراب، ارجنامه ذبیحالله صفا (آثار و افکار ذبیح الله صفا)». به کوشش آل داوود. صص 333-316.
23
حسینی سروری، نجمه؛ صرفی، محمدرضا(1389). «وجوه روایتی در روایتهای هزار و یکشب». نشریۀ ادب و زبان دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی دانشگاه شهید باهنر کرمان. دورۀ جدید. شمارۀ 27. صص114-88.
24
طالبیان، یحیی؛ حسینی سروری، نجمه (1385). «نوعشناسی سندبادنامه». پژوهشهای ادبی. سال چهاردهم. شمارۀ 14. صص 94-73.
25
صرفی، محمدرضا؛ حسینی سروری، نجمه (1388). «شیوههای آغاز و پایان داستان در هزار و یک شب». گوهر گویا. سال سوم. شماره اول. صص 30-11.
26
مدبری، محمود؛ حسینی سروری، نجمه (1388). «بازشناسی روایتهای اسطورهای در آینۀ داستانهای ایرانی». فصلنامۀ ادب فارسی. دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران. دورۀ اول. شمارۀ 1. صص20-41.
27